Η αξιολόγηση της καταλληλότητας του διαδικτυακού πλαισίου για ένα παιδί πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά και με γνώμονα τις ψυχικές και αναπτυξιακές ανάγκες του παιδιού. Πολλά παιδιά και νέοι το βρίσκουν δύσκολο να κάνουν ψυχοθεραπεία στον προσωπικό τους χώρο που συχνά είναι το υπνοδωμάτιό τους. Ίσως αισθανθούν ότι ο θεραπευτής εισβάλλει σε έναν προσωπικό χώρο και μπορεί ακόμη να «δει» πράγματα που το παιδί θα μπορούσε να έχει αποκρύψει ή να μην έχει μοιραστεί. Τα μικρότερα παιδιά μπορεί να έχουν δυσκολία να οριοθετηθούν σε έναν συγκεκριμένο χώρο χωρίς τη φυσική παρουσία ενός ενήλικα, ενώ συνήθως τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι ανησυχούν για την ιδιωτικότητα των συνεδριών. Η επαφή μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου διαταράσσεται όταν υπάρχουν τεχνικά προβλήματα στη σύνδεση και αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο όταν κανείς νιώθει ευάλωτος ή μοιράζεται ευαίσθητα προσωπικά στοιχεία.