Αυτή η σελίδα απευθύνεται σε εσένα που είσαι έφηβος ή νέο ενήλικο άτομο. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η ωρίμανση του εγκεφάλου συνεχίζεται μέχρι την ηλικία των 25 ετών, ενώ αυτή είναι μια κρίσιμη περίοδος μετάβασης προς την ενήλικη ζωή. Για αυτό, οι ψυχοθεραπευτές παιδιών και εφήβων εκπαιδεύονται να εργάζονται, εκτός από εφήβους, και με νέους στην πρώτη φάση της ενήλικης ζωής. 

Η ζωή ως έφηβος και νέο ενήλικο άτομο έχει πολλές προκλήσεις. Αυτή η ηλικιακή φάση μπορεί να είναι απαιτητική και να φέρει κάθε είδους μεταβάσεις, αποχωρισμούς και νέα ξεκινήματα.

Η εφηβεία αποτελεί μια περίοδο όπου μπορεί να ανακαλύψεις αλλαγές στο σώμα σου και στα συναισθήματά σου, τις οποίες συχνά τις βιώνεις ως αναπάντεχες και ξαφνικές. Από τη μια έτσι ξεκινά μια περίοδος δημιουργικής εξερεύνησης και νέων εμπειριών ενώ από την άλλη μπορεί συχνά να ψάχνεις κάτι σταθερό να πιαστείς.

Μπορεί να υπάρξουν αλλαγές στις σχέσεις με τους φίλους ή σημαντικούς άλλους,  ενώ είναι επίσης μια περίοδος όπου προσπαθώντας να διαμορφώσεις τη δική σου ταυτότητα, μπορεί να διαφωνείς με τους γονείς σου και αυτό να δημιουργεί εντάσεις και συγκρούσεις. 

Το τέλος του σχολείου μπορεί να σηματοδοτεί την έναρξη της φοιτητικής ή εργασιακής ζωής, τη μετακόμιση σε μια άλλη πόλη, νέες ελευθερίες, νέες υποχρεώσεις. Πολλά νέα άτομα ανησυχούν ότι οι προσδοκίες των άλλων ίσως αυξηθούν, ή ότι πρέπει να τα καταφέρουν όλα μόνα τους. 

Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Τo να ζητήσεις υποστήριξη σε αυτή τη φάση συχνά είναι δύσκολο αλλά πολύ σημαντικό. 

Χρειάζεσαι κάποιον να ακούσει;

Οι νέοι συχνά ζητούν υποστήριξη με διαφορετικές δυσκολίες, οπότε προτεραιότητα έχει να καταλάβουμε τι σε απασχολεί. Μετά τις πρώτες συναντήσεις, θα σκεφτούμε μαζί ποιος είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος βοήθειας. Τα νέα άτομα πολλές φορές αντιμετωπίζουν προβλήματα με

  • τις σχέσεις τους

  • τους φίλους και την οικογένεια

  • το σχολείο ή την επαγγελματική ζωή

  • θλίψη και άγχος

  • αυτοτραυματισμούς ή αυτοκτονικές σκέψεις

  • προβλήματα που σχετίζονται με την αυτοεκτίμηση

  • ζητήματα ταυτότητας φύλου

  • ζητήματα που σχετίζονται με τη νευροδιαφορετικότητα

  • διατροφικές δυσκολίες

  • τραυματικές εμπειρίες, συμπεριλαμβανομένης της βίας, της διάλυσης της οικογένειας, και του πένθους.

Θα έρθω με ή χωρίς τους γονείς μου; 

Μέχρι την ηλικία των 18 ετών πρέπει να συναινέσουν και οι γονείς σου ή οι φροντιστές σου για οποιαδήποτε ψυχολογική παρέμβαση. 

Κατά την πρώτη τηλεφωνική επαφή θα σκεφτούμε μαζί αν θα ήταν καλύτερο να έρθεις χωρίς τους γονείς σου για το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης συνάντησης. Σε πολλές περιπτώσεις όμως όταν οι γονείς είναι παρόντες μπορούν να συνεισφέρουν χρήσιμες πληροφορίες για το αναπτυξιακό ιστορικό ή άλλες οικογενειακές συνθήκες.

Μετά τα 18, η συναίνεση των γονιών σου δεν απαιτείται. Συχνά όμως μπορεί να αποτελούν πρόσωπα επαφής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή αν το επιλέξεις να συμμετέχουν μερικώς στο θεραπευτικό πλάνο, δεδομένου ότι το απόρρητο των συνεδριών σου, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, τηρούνται αυστηρά.